آشنایی من با دکتر سنجری از همان ترم اول دوره دکتری و در کلاس درسی که با ایشان داشتیم آغاز شد. در کلاس­های درسی ایشان مجذوب روش تدریس برنامه­ ریزی شده و اشتیاقشان در بکارگیری ابزار جدید می­ شدم اما از اینکه گاهی ایشان غیرفعال بودن و سکون دانشجویان را مورد انتقاد قرار می ­دادند حس خوبی نمی­‌گرفتم. به مرور و در آشنایی بیشتر با ایشان متوجه شدم که به هیچ وجه قصد خودستایی ندارند و تنها می­‌خواهند انگیزه خاموش دانشجویان بیدار شود. این نکته در جلسات جهش کاملاً مشهود است و تلاش ایشان برای کنار گذاشتن تعصبّات ذهنی، چشم­ها را شستن، خود شناسی و چند بُعدی شدن همیشه برای من قابل تقدیر است.

پس از اینکه ایشان راهنمایی پایان نامه مرا به عهده گرفتند گذراندن دوره دکتری برای من بسیار شیرین شد. بدون شک سپری کردن مقطع دکتری برای هر دانشجویی همراه با آموختن است اما در اغلب موارد شاهد آن هستیم که این آموختن برای دانشجویان همراه با درد و رنج بسیاری است که علت اصلی آن، طی مسیر بدون استادی است که قادر به راهنمایی باشد. دکتر سنجری برای من به معنای کامل کلمه “راهنما” بودند و به مشکلات کل مسیر احاطه داشتند و از این رو آموختن برای من به تجربه بسیار لذت بخشی تبدیل شد. در ابتدای آشنایی با ایشان با قوانینی روبرو شدم که مرا از ادامه مسیر می­ترساند اما به تدریج بر لزوم تک تک این قوانین پی بردم و علاقه من به آموختن از ایشان بیش از پیش شد. راهنما بودن ایشان برای من هیچ تاریخ انقضایی ندارد و علاقمندم همیشه شاگرد ایشان باقی بمانم.

مائده فرزادی دانشجوی دوره دکتری ارتوز و پروتز

نحوه آشنایی: کلاس درسی و راهنمایی پایان نامه

Email: Farzadimaede .at. yahoo.com