کمّی کردن فعالیت های پژوهشی همیشه موضوعی پر چالش است. در این مطلب نقد قابل توجهی را می خوانید که در آن اشاره شده که IF ابتدا برای تصمیم گیری تهیه نشریات توسط کتابخانه ها ابداع شده بود!
همچنین این مطلب نمونه خوبی از یک نقد علمی است که می تواند الگویی برای نقد کردن باشد. در این میان اهمیت سواد آماری نیز گوشزد شده است. از دکتر حسن جعفری برای ارسال لینک متشکرم.
در این راستا بیانیه سانفرانسیسکو با هدف جلوگیری از ارزش گذاری محققین با ضریب اثر ژورنال ها و h-index شکل گرفته است. همچنین دیدن این پوستر را حتماً توصیه می کنم. در این پوستر ایده های عملیاتی برای تحقق این اهداف به اختصار آمده است. برای اطلاع از متن بیانیه به سایت بیانیه ارزیابی تحقیقات مراجعه نمایید.
با عرض سلام وخسته نباشید
ضمن تشکر از مطالب خوبتان به نظر من زمانی که ما دراختیار داریم همان زمانی است که افراد موفق با برنامه ریزی و استفاده مطلوب از آن به اهداف خود رسیده اند پس مشکل ما کمبود زمان نیست بلکه نداشتن هدف وبرنامه برای بهره مناسب از آن است .
با سلام
متأسفانه این ارزش گذاری روز به روز در دانشگاه ها بیشتر شده است، چه از طرف اساتید و چه از طرف مسئولین دانشگاه در تصویب قوانین سخت برای دفاع و این مورد دانشجویان را تحت فشار قرار داده است.
بنظر می رسد در مرحله اول لازم است که اساتید دانشگاه به این ارزش گذاری دامن نزنند تا جامعه علمی در این مسیر قدم بردارد.